www.artmisja.pl

Malarska rekonstrukcja przestrzeni sakralnej w synagodze ostrowskiej. Forum Synagoga, Ostrowskie Centrum Kultury, Ostrów Wielkopolski.
Wystawa została zorganizowana w ramach IX Festiwalu „Mazel Tov”, we współpracy z Galerią Sztuki Miriam w Tychach. Została objęta patronatem prasowym przez ”Słowo Żydowskie”, miesięcznik Towarzystwa Społeczno – Kulturalnego Żydów w Polsce.

Beata Wąsowska zaprasza do szczególnego czytania i odczytania żydowskiego świata sacrum, z którym chrześcijanie łączą liczne związki duchowe i kulturowe.

Wystawa jej malarstwa, wyeksponowana w tym wnętrzu, nie dotyka różnic i podobieństw teologicznych, a skupia się na przestrzeni sakralnej i jej podziale w synagodze, a wcześniej w Świątyni Pańskiej oraz na śladach tego podziału zachowanych przez wieki w kościołach chrześcijańskich. Jest to szczególnie czytelne do dzisiaj w cerkwiach prawosławnego Wschodu, w kościołach ormiańskich, a także rzymsko – katolickich, w ich porządku przedsoborowym.

Osią naszej wystawy jest linia symetrii synagogi, wychodząca z odtworzonego symbolicznie ołtarza na ścianie wschodniej, skierowanej ku Jerozolimie. Obraz skomponowany jako barwna abstrakcja z czterema literami hebrajskiego słowa MIZRACH (Wschód), przypomina stojącą tam niegdyś aron ha-kodesz, szafę ołtarzową, zawierającą zwoje Tory, czczone przez tutejszych Żydów. We wspomnianych kościołach, pamiątką po aron ha-kodesz jest tzw. tabernakulum.
Z drugiej strony, oś symetrii przebiega przez ścianę zachodnią i dawne główne wejście do męskiej sali modlitw i na schody, ku wysokim, dwupiętrowym babińcom, czyli przestrzeniom modlitwy, wydzielonym dla kobiet na balkonach. Podobne przestrzenie, zwane również babińcami zachowały się w kościołach Wschodu i w rzymsko – katolickich, do niedawna, szczególnie we wsiach.
Fragment wprowadzenia. Jarosław Banyś, kurator wystawy.

Wystawa W AUREOLI w Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim
malarstwo Beaty Wąsowskiej
wernisaż: 22.07.2017 godz. 15.00
wstęp wolny

„W pierwszym spojrzeniu, malarstwo Beaty Wąsowskiej, uderza swoją wielokolorowością, czerpiącą z pełnej palety barw. Później zauważamy formy, ulokowane gdzieś pomiędzy światem geometrii i sztuki przedstawiającej. Wszystko to daje niezwykle dekoracyjny efekt, wart powtórzenia w monumentalnej formie witrażu lub polichromii. Read the rest of this entry »

W twórczości licznych polskich artystów współczesnych widać fascynację ikoną, wynikającą choćby z racji naturalnego pomostu pomiędzy zachodnią cywilizacją a duchowością wschodu. Należy tu wspomnieć, przede wszystkim, jednego z najwybitniejszych polskich twórców, Jerzego Nowosielskiego, wybitnego znawcę teologii prawosławia, którego malarstwo, od ikon, przez portrety, akty, pejzaże, a nawet czystą abstrakcję, nosi znamię duchowości i mistycznego przeżycia.
Zamiarem Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej, posiadającego największą w kraju kolekcję ikon, jest również ukazywanie w jak najszerszym kontekście, szeregu zjawisk i problemów związanych z malarstwem ikonowym. Obok wystaw promujących i ukazujących własne zbiory, organizowane są też ekspozycje poświęcone zagadnieniom ikonograficznym, zjawiskom historycznym, a także ukazujące współczesną percepcję i drogę tego gatunku.
Wystawa „Artyści i ikony”, której zamysł powstał juz kilkanaście lat wcześniej, to oczywisty efekt dualizmu profesjonalnych zainteresowań autorek wystawy. Prezentujemy na niej prace wybranych trzynastu polskich twórców współczesnych: Jerzego Nowosielskiego, Władysława Hasiora, Henryka Musiałowicza, Włodzimierza Kunza, Juliana Jończyka, Stanisława Białogłowicza, Hanny Karasińskiej – Eberhardt, Mariana Waldemara Kuczmy, Tomasza Lubaszki, Anny Mycy, Marleny Nizio, Jacka Rykały i Beaty Wąsowskiej. Dla jednych, zainteresowanie tym tematem ma tylko charakter epizodyczny, u innych przekłada się na ważne cykle dzieł o wspólnym, artystycznym przesłaniu, dla niektórych staje się życiowym wyborem i motorem całej twórczości.
Małgorzata Nikolska
Fragment Wstępu do katalogu wystawy „Artyści i ikony”

Beata Wąsowska, Anioł Jesienny, olej na płycie, 50×40 cm

Reportaż z otwarcia wystawy malarstwa beaty Wąsowskiej w Muzeum Regionalnym w Bełchatowie. Wystawa będzie dostępna do końca lipca 2016. Na zdjęciu artystka oraz dyrektor Muzeum Dariusz Rogut.

Trudno o lepszy tytuł dla twórczości Beaty Wąsowskiej, jak właśnie taki; „Obrazy witalne”.
Wszak te obrazy są feerią barw, kipią żywiołową radością, promieniują blaskiem kobiecości a smutek, czy może raczej smuteczek bywa przyprawą niezbędną dla odczucia pełni smaku owego niezwykłego świata w jaki artystka prowadzi widzów.
Te obrazy są wytchnieniem od niezbyt pięknej rzeczywistości w której przebywamy na ogół. Zdają się mówić: „żyj, bo masz jedyną po temu okazję, więc jej nie zaprzepaszczaj”.
Są jak obłoczek zakazanego dymu, który wprowadza w lepszy nastrój i bywa lekiem. A przy tym wynikają z najlepszych tradycji malarskiego warsztatu, nazbyt często dziś lekceważonego, jako staroświecki relikt z kart podręczników do historii sztuki. Te obrazy są rzetelne. Nie ma w nich pospiesznej bylejakości.
One też niczego nie udają. Nie próbują się mądrzyć; pouczać nas; grozić nam palcem; straszyć. Jeśli każą nam się nad czymś zastanawiać, to nad naszym codziennym poddawaniem się szarości. I nad rozumieniem kobiecości w pełnej krasie jej wdzięku, subtelnego piękna, pociągającej zmysłowości.
Te obrazy najlepiej odpowiadają na łacińską maksymę: „VITA SINE ARTIS MORS EST” – „Życie bez sztuki to śmierć”.
Zatem wybierajmy sztukę. Sztukę ożywiającą. Obrazy witalne.

Jerzy Ciurlok

Wystawa „Rozmowa” prezentuje 40-letni dorobek z zakresie rysunku i malarstwa artysty związanego ze środowiskiem katowickim, od kilku lat mieszkającego w Bielsku-Białej.

Wysmakowane, poruszające malarstwo, refleksja nad przemijaniem. Poprzez tytułową „Rozmowę”, nawiązującą do znanego z historii motywu Sacra Conversatione (Świętej rozmowy), artysta kieruje uwagę widza na dialog, jako sposób wzajemnego poznawania się.

Już od 9 kwietnia będzie można obejrzeć najnowszą kolekcję prac tyskiej malarki Beaty Wąsowskiej. Wystawa odbędzie się w Galerii Miejskiego Domu Kultury w Mikołowie i będzie trwać do końca kwietnia.

Malarstwo Beaty Wąsowskiej jest bardzo specyficzną formą wyrażania otaczającego ją świata. Jak mówi sama artystka: „Patrzę ja – człowiek – kobieta […] W swoich obrazach mówię głosem kobiety o naszych ludzkich relacjach, o relacjach ludzi z rzeczami i z Sacrum. Pokazuję więzy, więzi, związki i zależności, które dostrzegam wokół”.

Wystawa składa się z dwóch części: część pierwsza to jasna strona świata; artystka znaną nam codzienność ubiera w kolory tęczy; zachęca do odrzucenia trosk, do poddania się rajskim kolorom, beztroskiej aurze malarskich światów.

W drugiej części Wąsowska nawiązuje do ikonografii Madonny. Madonna jest tutaj jedną z wielu kobiet. Podobnie jak one została „wybrana” i musi sprostać zadaniu. Środkami artystycznymi, które to zadanie symbolizują są mocne, żywe i nasycone kolory oraz niejednorodna faktura płócien.

Artystka traktuje kolor jako najbardziej wyrazisty nośnik informacji. Barwne pola, nie-formy, plamy które nachodzą na siebie, przenikają się, sumują, dopełniają i łączą są w tym malarstwie światem, który znamy, z którym musimy negocjować, w którym musimy odnaleźć własne ścieżki.

Izabela Paździorek, komisarz wystawy

Organizatorzy zapraszają na wernisaż wystawy, który odbędzie się 9 kwietnia 2015, o godz. 18.00 w Galerii Stuki Współczesnej Miejskiego Domu Kultury w Mikołowie, Rynek 19.

Read the rest of this entry »