14.02 – 01.06.2014 – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, ul. Emilii Plater 51
„Co widać. Polska sztuka dzisiaj” to pierwsza od ponad dekady tak obszerna prezentacja aktualnej sztuki polskiej, zbudowana wokół wybranych istotnych prac, postaw oraz tematów podejmowanych przez artystów wizualnych w ostatnich latach.
Kuratorzy celowo sięgają po konserwatywny format salonu artystycznego, przesuwając punkt ciężkości z eksperymentów wystawienniczych na same dzieła sztuki. Jest to jednak dość osobliwy salon: krytyczny, emancypacyjny, psychodeliczny, nieraz brutalny i perwersyjny, gęsty, wieloznaczny.
Wystawa jest w założeniu przewodnikiem, ułatwiającym poruszanie się po terytorium aktualnych zjawisk artystycznych, stworzonym z myślą o szerokim kręgu odbiorców zainteresowanych współczesną kulturą. Prezentacja ta dotyczy konkretnego czasu i miejsca. Pojawia się w specyficznym momencie: w kilka lat po ustabilizowaniu się pozycji polskiej sztuki na arenie międzynarodowej oraz widocznym sprofesjonalizowaniu się (a także zradykalizowaniu) instytucji sztuki. Obecna sytuacja wydaje się być spełnieniem marzeń poprzednich pokoleń artystów, dla których obecność w polu sztuki wiązała się nieodzownie z aktywną walką o kształt instytucji i pozycję artysty w społeczeństwie. Sytuacja ta nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów, paradoksalnie, prowadzi do powstania nowych napięć na linii instytucja-artysta i artysta-publiczność.
Kuratorzy
Sebastian Cichocki, Łukasz Ronduda
źródło: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Jury w składzie Filip Marczewski, Michał Oleszczyk, Agnieszka Polska i Anna Tryc-Bromley jednogłośnie postanowiło przyznać Nagrodę Filmową PISF, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Szkoły Wajdy projektowi „BEZ TYTUŁU. CZAS PRZYSZŁY (Środek jeziora)” artystki Julii Zborowskiej za oryginalną fuzję kina autorskiego i superbohaterskiego, w którym wizjonerski kolaż zaskakujących elementów umożliwia nowe spojrzenie na kobiecą siłę, pamięć i tożsamość.
