W STRONĘ LATA – wakacyjna wystawa malarstwa Beaty Wąsowskiej
Galeria Sztuki MIRIAM
Tychy, Plac K. K. Baczyńskiego 23
03.07-31.08. 2013
Przez dwa miesiące, co pięć dni, z krótką przerwą świąteczną, w jakimś miejscu Tychów otwierała się jakaś wystawa.
– Gdyby wszystko zsumować, można by powiedzieć, że w te dwa miesiące przeżyliśmy 62 tygodnie wystaw. A gdyby wszystko odbywało się w jednym miejscu, to na przeżycie tego wszystkiego potrzeba by 427 dni – podsumowała Beata Wąsowska. Jolanta Pierończyk
źródło: tychy.naszemiasto.pl
Wystawy trwają nadal, choć już nie wszystkie,więcej informacji na www.akcjasztuki.pl
Przegląd filmowy
– Kurator: Agnieszka Wąsowska.
PROGRAM
09.01.2011 – godz. 13.00 – 22.00 – Skup Kultury
Read the rest of this entry »
ARCHINOTATNIK – Janusz A. Włodarczyk – fotografie – spojrzenie architekta. | 05.01.2010 – 31.01.2011 – wernisaż 5.01.2011 godz. 18.00 | Galeria POD DACHEM MCK, ul. Bohaterów Warszawy 26, Tychy.
Snując swoją opowieść o architekturze profesjonalista i erudyta opowiada w sposób obiektywny, lecz pamięta przy tym o własnym „doświadczaniu architektury”, o emocjach stąd wynikłych.
Janusz A. Włodarczyk porusza problem upływu czasu. Przy czym czas to nie tylko wczoraj i dziś, czas to pory roku, pory dnia.
Janusz A. Włodarczyk porusza problemy architektury w kontekście ogólnych praw rządzących naszym życiem, uświadamia nam związki teorii architektury z jej praktyką, a wszystko w rodzimym kontekście. Autor porusza wiele zagadnień, zawsze przedstawia je z perspektywy osoby, a nie tylko człowieka. Z wprowadzenia: „Oblicza architektury – Próby” – J.A. Włodarczyk , wyd. Politechnika Białostocka. Rozprawy naukowe nr 73. Dział Wydawnictw i Poligrafii. Białystok. 2000
AKCJA SZTUKI > NOWE – – 10.12.2010 – 31.01.2011 – galeria SEMAR, Tychy ul Towarowa. Wystawa instalacji oraz obiektów ceramicznych NOWE RZECZY – Gabriela Kiełczewska-Słowikowska, Bogdan Kosak. Kurator: Beata Wąsowska
Współczesna ceramika czerpie z doświadczeń innych dyscyplin. Porusza zagadnienia pojawiające się na styku sztuki i projektowania, filozofii i psychologii i wszystkich tych dziedzin, które kształtują twórcę i wzbogacają jego warsztat.
Jeszcze przed chwilą w obrazach BEATY WĄSOWSKIEJ panował jakby niepodzielnie czas teraźniejszy. Wyświetlał swoje natarczywe pulsujące “teraz”. Mimo wszelkiej uniwersalności i wspomnianej ciszy patrzący mógł dotknąć nastroju /przesłania/ niejako sobą samym, natychmiast. Czuł swoistą współmierność swojego czasu i rzeczywistości na płótnie. Najnowsze obrazy przenoszą nas już gdzie indziej. W zasadzie bliźniaczo podobne do swych sióstr sprzed chwili smukłe nieruchome postaci wkraczają w jawnie inny wymiar. Lotne metale włosów zamieniają się w jawne aureole…. Kobieta, jeszcze przed chwilą zanurzona w znaczenia “stąd”, z “teraz” zyskuje postać wabiąca już inne skojarzenia i sensy. Maciej M. Szczawiński
Przewodnik Małego Wro
