MISTYCZNE, BARBARZYŃSKIE, ZNUDZONE
Categories: > fotografia, Gdańsk
BUNKRY
W latach 1984-85 Magdalena Jetelova fotografowała liczne bunkry na Półwyspie Jutlandzkim u wybrzeży Morza Północnego […] Ich ciężkie powierzchnie posłużyły artystce za ekran, na którym wyświetlono abstrakcyjne pojęcia, wskazujące jednak w bezpośredni sposób na pierwotną funkcję tych obiektów oraz ich współczesną symbolikę […]
Joanna Kosowska obrała inną strategię. Wybrane fotografie stanowią część większego cyklu pt.: „O przestrzeni militarnej“. Podczas tworzenia prac artystka wyszukiwała pozostałości terenów wojskowych w Europie z czasów II wojny światowej. Pejzaż wału Atlantyckiego stanowi istotną część tego cyklu. Słowo „pejzaż” zostało tu celowo użyte. Artystkę interesuje tu przede wszystkim przestrzeń, w tym zaś wypadku jest to pejzaż, który poprzez obecność bunkrów uzyskuje inny wymiar. W przeciwieństwie do utartej ścieżki interpretacyjnej, gdzie bunkry postrzegane są jako budowle wojenne, w tym przypadku te częściowo już zniszczone czy raczej pokonane przez naturę pomniki staja się raczej elementem przedstawionego pejzażu niż dowodem zbrodni. […]
W porównaniu z fotografiami Kosowskiej prace Richardo Steina odzwierciedlają inną strategię w konfrontacji z tą ciężką niczym beton tematyką. W tym przypadku artysta skupił się na rzeźbiarskiej formie bunkrów, badając je miesiącami na wybrzeżu atlantyckim w pobliżu granicy hiszpańsko-francuskiej. Stein wyczekiwał na bezchmurne niebo, by za pomocą niezmąconej niczym jasności uwypuklić formę obiektów wojskowych. W odróżnieniu od Jetelovej i Kosowskiej, artysta ten robił zdjęcia od strony oceanu. Uchwycone na niemal białym tle bunkry sprawiają wrażenie ogromnych rzeźb wiszących w powietrzu. […]
Źródło: Gdańska Galeria Güntera Grassa
